Het is 17 september 2024, prinsjesdag, en onze koning staat op het punt de troonrede voor te lezen. Als freelancer werk ik die dag voor een landelijk radiostation.
Mijn opdrachtgever wil de troonrede graag in zijn geheel én live uitzenden. Media die dat willen kunnen bij het nationaal verbindingscentrum (gevestigd op het media park in Hilversum) een tijdelijke verbinding aanvragen waarover het geluid aangeleverd wordt. Daarna is het aan de afnemer om er mee te doen wat wenselijk is. Bijvoorbeeld quotes gebruiken of, in dit geval, de volledige troonrede live uitzenden op de eigen zender.
Ook mijn opdrachtgever vroeg een audio-verbinding voor de troonrede aan.
Nu heeft ons staatshoofd op dat moment meerdere microfoons (backup!) voor zich, maar ook in de zaal en zelfs daarbuiten zijn microfoons opgesteld. Ter plaatse worden er van die microfoonsignalen meerdere geluidsmixen gemaakt, al naar gelang de wensen van de afnemers.
De eerste helft.
Audio komt binnen. Willem-Alexander spreekt. Maar ik hoor meer. Op enig moment hoor ik verkeersgeluiden en kinderen en een oudere man spreken. Het is me duidelijk dat we een ongewenste audiomix binnenkrijgen over het bestelde ‘lijntje’.
In twee zinnen meld ik het probleem bij mijn opdrachtgever. Daar wordt geen moment geaarzeld en de telefoon gepakt om het aan te kaarten bij het verbindingscentrum.
De tweede helft.
Het verbindingscentrum belt terug. Ze hebben een andere audiomix gevonden en kunnen die aanbieden. In overleg wordt snel een tweede verbinding opgezet. De audio van deze blijkt synchroon te lopen met de eerste verbinding. Zonder moeite kan daarom de uitzending overgezet worden naar deze nieuwe audiomix. De ongewenste geluiden in de live uitzending zijn verleden tijd.
Hier werd ik blij van.
Ook de eerste helft van de troonrede was, gelukkig maar en ondanks de extra geluiden, goed te verstaan. Ik ben ervan overtuigd dat de meeste van mijn andere opdrachtgevers er genoegen mee hadden genomen. Zo niet hier. Hier besefte men dat de extra geluiden als afleidend of storend ervaren kunnen worden, nam mijn opmerkingen serieus en handelde er naar.
De laatste jaren merk ik een trend bij verschillende omroepen: budgetten voor audio en audiotechniek worden teruggeschroefd, waardoor noodgedwongen een audiotechnicus soms niet eens meer aanwezig is. Verstaanbaarheid en prettig geluid (dat zonder onnodige inspanningen in de hersenen verwerkt kan worden) staan onder druk.
Het is heerlijk om te mogen werken in een omgeving die de lat hoog legt. Met personeel en uitvoerenden met gelijke ambities. Een professionele omgeving waarin een audiotechnicus en zijn opmerkingen serieus genomen worden. Dat motiveert mij enorm.
En beste opdrachtgevers: in een tijd dat personeel schaars is, is dat extra belangrijk!
foto: Door Amos Ben Gershom / Government Press Office of Israel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=150278153